Bilety na Kasprowy Wierch i Gubałówkę - ceny. Ski pass 2-dniowy normalny w cenie: 230 zł. Ski pass 2-dniowy ulgowy w cenie: 184 zł (ski pass do wykorzystania w następujących po sobie dniach). Ulgi na ski passy przysługują dzieciom od 5 do 15 roku życia oraz osobom powyżej 65 roku życia. Torowanie szlaku na Kasprowy Wierch przy lawinowej 4 , styczeń 2019#NaWypadzie#KasprowyWierch#WyprawyGórskieFacebook: Na WypadzieInstagram: na_wypadzie Osobom, które stawiają pierwsze kroki na fokach polecamy krótsze i łagodniejsze podejście np. na Halę Kondratową , a w następnej kolejności wejście na Kasprowy. Sprzęt. Sprzęt możemy wypożyczyć w Tatra Trade przy rondzie Kuźnickim, po czym dojechać busem do Kuźnic lub najpierw dojechać do Kuźnic i w wypożyczalni Mountain PKL Kasprowy Wierch. August 13, 2012 ·. Trwa Promocja - 20% zniżki na przejazdy KL Kasprowy. Jeśli wcześniej odwiedziłeś kolejkę Mosorny Groń w Zawoi - zachowaj bilety (góra/dół) i pokaż je przy zakupie biletów na KL Kasprowy. Będzie 20% taniej! youtube.com. Top ways to experience Kasprowy Wierch and nearby attractions. Zakopane & Kasprowy Wierch - Private Tour From Krakow. Ports of Call Tours. from. $278.48. per adult (price varies by group size) Cable Car to Kasprowy Wierch with Zakopane- Private Tour from Krakow. 7. Historical Tours. nonton film scarlet innocence kdrama full movie sub indo. Joined Mar 25, 2003 ·5,040 Posts Joined Aug 8, 2005 ·3,012 Posts Czy budynki stacji też sa remontowane/przebudowywane? Ma ktoś ewentualne wizualki albo zdjecia? Joined Dec 15, 2004 ·2,282 Posts . Mam nadzieję, że starych wagoników nie potną na żyletki tylko zrobią z nich jakieś punkty info w Zakopcu... Góral Burgery będą w nich sprzedawać na Krupówkach. Można też by wykorzystać na uliczne toalety - rączki z sufitu trzeba by tylko zdemontować i szyby zamalować :lol: Joined Feb 10, 2006 ·1,265 Posts Czy na stacjach bedzie ruchomy peron w zwiazku ze zwiekszona szerokoscia wagonikow? Joined Jan 16, 2007 ·2,496 Posts Ja radze spakować tornister i z uśmiechem na ustach pomaszerować do swojego Gnieźnieńskiego gimnazjum. Hmm kolego widzę po twym nicku że gimnazjum raczej jest twoją ciepłą rzeczywistością, do nikogo nie można jednak mieć pretensji, internet jest dla ludzi a forum do wymiany myśli i poglądów. I ja to rozumiem. Dlatego pozwól że nie zaszczycę Cię prostą ripostą... Wracając do tematu,żal mi tej kolejki bo to kawał historii, myśli technicznej i inżynieryjnej, idzie nowe jak to postują niektórzy i bardzo dobrze, liczy się rozwój, choć mam mieszane odczucia co do zwiększonej ilości sandałowych turystów na szlakach. Joined Dec 15, 2004 ·2,282 Posts ... choć mam mieszane odczucia co do zwiększonej ilości sandałowych turystów na szlakach. Obrońcom tatrzańskiej przyrody wydaje się, że cały świat rzuci się na nową kolejkę i będą całą dobę zadeptywać 2 pagórki. Jeśli teren parku jest zagrożony to należy zwinąć linki i zabić deskami wejście. Do tej pory ci co chcieli jechać kolejką i tak nią jechali tyle tylko że musieli odstać godzinę albo dłużej. Jeśli ma się komfort oraz bezpieczeństwo podróżowania poprawić to chyba lepiej a nie gorzej. Kolejka na Kasprowy siódmym cudem świata nie jest choć w Polsce może faktycznie jedyna taka przypominająca kolejkę górską. Górale kasę sprawnie liczą ale drogi nie chcą, Gubałówkę dla narciarzy zamknęli a turystów najchętniej by zdalnie kasowali - najlepiej żeby siedzieli w domu. Na Kasprowym byłem ze 2 razy 25 lat temu i chyba starczy. Niech jadą Ci co nie byli, odpuszczę im miejsca. Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts myślę podobnie, że kolejka nowa nie powinna zwiększyć w jakiś makabryczny sposób ilości turystów na Kasprowym mam taką nadzieję przynajmniej Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts DANE TECHNICZNE STAREJ KOLEJKI NA KASPROWY Rodzaj kolej kabinowa Czas jazdy czas jazdy koleją 20 minut Długość 4291,59 Wysokość stacji dolnej 1027 m (Kuźnice) Wysokość stacji pośredniej 1352 m (Myślenickie Turnie) Wysokość stacji górnej 1959 m (Kasprowy Wierch) Różnica wysokości 936 m Średnie pochylenie 22 % Pojemność wagon zabiera jednorazowo 30 osób (w lecie 32 osoby) Zdolność przewozowa 180 os/h w sezonie zimowym 198 os/h w sezonie letnim Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts zonc ·**** Skyscraperus Joined Jun 21, 2003 ·22,381 Posts Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts kolorystyka wyszła świetna szkoda, że to nie moje mógłbym się chwalić ;p Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts Joined Jun 13, 2006 ·14,290 Posts Joined Apr 8, 2007 ·680 Posts za kilka dni będę w zakopcu może uda mi się pstryknąc jakieś nowe foty z bieżącej naprawy kolejki ;p behemot ·przestrzeń-ludzie-miasto Joined Nov 7, 2002 ·28,872 Posts Obrońcom tatrzańskiej przyrody wydaje się, że cały świat rzuci się na nową kolejkę i będą całą dobę zadeptywać 2 pagórki. Jeśli teren parku jest zagrożony to należy zwinąć linki i zabić deskami wejście. Do tej pory ci co chcieli jechać kolejką i tak nią jechali tyle tylko że musieli odstać godzinę albo dłużej. Jeśli ma się komfort oraz bezpieczeństwo podróżowania poprawić to chyba lepiej a nie gorzej. Kolejka na Kasprowy siódmym cudem świata nie jest choć w Polsce może faktycznie jedyna taka przypominająca kolejkę górską. Górale kasę sprawnie liczą ale drogi nie chcą, Gubałówkę dla narciarzy zamknęli a turystów najchętniej by zdalnie kasowali - najlepiej żeby siedzieli w domu. Na Kasprowym byłem ze 2 razy 25 lat temu i chyba starczy. Niech jadą Ci co nie byli, odpuszczę im miejsca. Oskarzasz PKL o niegospodarnosc? Jesli buduje sie kolejke z wieksza przepustowoscia, to po to zeby wiecej osob nia jezdzilo. I o to wlasnie rozbija sie caly konflikt. Joined Jul 22, 2005 ·2,984 Posts Wagony już wiszą Wczoraj podwieszano nowe wagony kolei linowej Kuźnice - Kasprowy Wierch. Jeden wagonik pomieści 60 osób. W starym mieściły się 32 osoby; gdy na górę wyjeżdżał komplet, turyści i narciarze czuli się jak sardynki w puszce. Nowa kolej wywozić będzie 360 osób na godzinę, dwa razy więcej niż kolej-staruszka. Jednak dotychczasowa przepustowość (180 osób na godzinę) utrzymana będzie w sezonie letnim, ze względu na ochronę przyrody. - Wagony będą wówczas wyjeżdżać na Kasprowy wypełnione do połowy - wyjaśnia Paweł Murzyn, dyrektor ds. technicznych Polskich Kolei Linowych. Kolej składać się będzie z 4 wagonów. Dwa kursować będą na trasie Kuźnice - Myślenickie Turnie, dwa - z Myślenickich Turni na Kasprowy Wierch. Gdy zakończą się prace budowlane oraz montażowe, PKL rozpoczną rozruch i próby techniczne. Inaugurację nowej kolei zaplanowano na 15 grudnia. Całkowity koszt budowy wyniesie ok. 70 mln zł. Wykonawcą jest szwajcarska firma Garaventa. Dziennik Polski Joined Aug 21, 2007 ·2,366 Posts jeszcze kilka zdjęc z budowy kolejki sprzed 70 lat ;p A jakie awantury były o budowę tej kolejki. Wióry leciały w całej warszawskiej prasie :] Joined Jun 13, 2006 ·14,290 Posts - koniec prac budowlano/montażowych - szkolenia pracowników, odbiory techniczne, testy. Wreszcie Joined Aug 8, 2005 ·3,012 Posts hmm ale nadal nie wiem czy rozbudowali/remontowali budynki?!:| Autor: BetiKaOpracowano: 2012-09-30 21:37:33Trasa: Kasprowy Wierch Przełęcz pod Kopą Kondracką Kopa Kondracka Przełęcz Kondracka Kondracka Przełęcz Wyżnia Giewont Kondracka Przełęcz Wyżnia Przełęcz w Grzybowcu Polana Strążyska Roma Może to będzie mniej męczące niż podejście z Kuźnic? Zaczynając o ósmej z Kasprowego można na obiad zejść do schroniska na Polanie Strążyskiej. Proszę o komentarze oraz ew. uwagi ;-) Autor: ShelluOpracowano: 2014-07-05 21:43:24Trasa: Murowanica Nosal Nosalowa Przełęcz Kuźnice Przełęcz między Kopami Schronisko PTTK na Hali Gąsienicowej Czarny Staw Gąsienicowy Kościelec Przełęcz Karb Zielony Staw Gąsienicowy Dwoiśniak Kasprowy Wierch Przełęcz pod Kopą Kondracką Kopa Kondracka Przełęcz Kondracka Kondracka Przełęcz Wyżnia Giewont Kondracka Przełęcz Wyżnia Przełęcz w Grzybowcu Polana Strążyska Roma Z wycieczką (powrotem) w Tatry nosiłem się już od sporego czasu. Zawsze jednak brakowało decyzji. Bliżej z Katowic mam do Beskidu Śląskiego i tam najczęściej kierowały się moje kroki. Tym razem jednak powiedziałem, dość. Czas wrócić tam, gdzie jest najpiękniej. Po zaplanowaniu całej trasy udałem się w czwartek 26 czerwca do Zakopanego. Po krótkim spacerze i kwaterunku można było nabierać sił. Wieczorem mały rekonesans na dojście dość specyficzną trasą do szlaku zielonego, który miał być startem do przygody. Piątkową trasę zielonym szlakiem na Nosal rozpocząłem nie od samego początku, tylko dosłownie kawałeczek dalej. Zaczynałem bowiem z ulicy Jaszczurówka-Bory i ścieżką obok klasztoru Urszulanek dostałem się na zbocze góry pod las, skąd po przejściu nad wyciągami, ścieżką dotarłem właśnie do zielonego szlaku – dokładnie miejsca, gdzie zaczyna się strome podejście na Nosal. Na szlak wszedłem o godzinie i od tej pory zaczęła się moja 15-godzinna wędrówka po Tatrach. Rozważałem wcześniej ominięcie Nosala i przez Kuźnice spokojne dojście do Hali Gąsienicowej, ale stwierdziłem, że dobra rozgrzewka na początek się przyda. Mam jednak trochę to do siebie, że spory wysiłek w godzinach wczesnoporannych powoduje u mnie lekkie zawroty głowy, dlatego mimo że żwawym krokiem, to kilka razy po drodze przystanąłem. Podejście od razu dość konkretne, trzeba się nieco wysilić. Piękna pogoda zachęcała do chodzenia. Na razie żywej duszy nie spotkałem, poza jednym człowiekiem schodzącym z Nosala, gdzieś w środku drogi. Drewniane i kamienne schodki powodują, że trzeba wysoko unosić nogi przy kolejnych krokach. Myślę, że ta góra jest idealna do treningów siłowych nóg. Wysiłek jest nie za długi, ale intensywny. Co jakiś czas patrząc w bok odsłaniała mi się panorama Tatr, coraz to wyższe partie. Po drodze kilka urwisk, niby niewysoka góra, ale lepiej do niektórych krawędzi się nie zbliżać. Ładne „rzeźbione” można powiedzieć skały, jedna z nich (jak wyczytałem) przypomina psa i rzeczywiście tak jest. Wejście na szczyt nie zajmuje mi „ustawowych” (czyli z drogowskazu) 55 minut, a zaledwie 35, mimo wspomnianych krótkich postojów. Ze szczytu rozpościera się piękna panorama na niektóre... dalsze cele mojej podróży. Co prawda Orla Perć tym razem celem nie była, ale jej fragmenty również świetnie było widać tego poranka widać. Po jakichś 10 minutach spędzonych na szczycie udałem się w dalszą drogę. Kontynuowałem trasę zielonym szlakiem w kierunku Nosalowej Przełęczy, a za nią aż do skrzyżowania z niebieskim szlakiem z Kuźnic. Ta droga przebiegła bardzo szybko, na odpoczynku po wejściu na Nosal. Gdy dotarłem do niebieskiego szklaku skierowałem się w stronę Hali Gąsienicowej. Tam też zobaczyłem pierwszych turystów podążających w tę samą stronę. Z czasem było ich coraz więcej. Podczas całej drogi można było zobaczyć różne tempo wchodzących osób, zależne pewnie zarówno od wieku, kondycji jak i... posiadania plecaka lub nie. Ja szedłem swoim równym tempem i trochę osób wyprzedziłem, ale też i kilka osób wyprzedziło mnie. Czasem mam wrażenie, że niektórzy w górach są na wyścigach. Owszem – dobrze jest mieć dobrą formę, ale nie o to, by wyprzedzać przecież chodzi. Droga jak wiadomo jest pod górę przez sporą część no i po kamieniach. Może nie są one jakoś uciążliwe, ale jednak trzeba patrzeć pod nogi. Najpierw las, potem droga przez Skupinów Upłaz, w końcu jesteśmy na Przełęczy Między Kopami, z których w każdą stronę roztaczają się piękne widoki, widać między innymi Giewont z bardzo nietypowej perspektywy, można też przyjrzeć się z daleka Kasprowemu. Wkrótce rozpoczyna się zejście na Halę Gąsienicową i tutaj odsłania się Orla Perć, a także Kościelec, który miał być jednym z kolejnych etapów wycieczki. Sama Hala również piękna, cudowna przyroda i – mimo sporej ilości turystów – poczucie spokoju. W schronisku Murowaniec zrobiłem sobie dłuższą – około 40-minutową przerwę – na bardziej obfite śniadanie niż to, które zjadłem przed wyjściem. Co prawda za trzy parówki i trzy kromki chleba trzeba zapłacić 15 złotych, ale nie ma sensu poskąpić kilku złotych, a potem umierać z głodu. Tak więc właściwy posiłek właśnie przyjąłem tam. Większość ludzi siedziała na zewnątrz, w środku było raptem kilkanaście osób. Po zjedzeniu jeszcze rzut oka na monitor z warunkami panującymi w kilku miejscach w Tatrach (z którejś ze stron internetowych). Patrzę – Kasprowy OK, można iść dalej. Z Murowańca udałem się nad Czarny Staw Gąsienicowy. Droga przebiegła szybko i sprawnie po kamiennych płytach. Oczom moim ukazywał się coraz bardziej Kościelec i... coraz bardziej mnie przerażał. Niewielka, ale wysoka, pionowa góra, która z tej perspektywy wydaje się bardzo trudna do wejścia. Zacząłem rozważać, na ile na wyższych partiach warunki mogą utrudniać wejście. Kościelec ma 2155 metrów a na jego zboczu można było widzieć duży płat śniegu. Nie znając do końca drogi wejścia na szczyt, obawiałem się, że właśnie w okolicach tego śniegu może znajdować się trasa szlaku. Widoki nad Czarnym Stawem przepiękne, okolice Zawratu i dalej Orlej Perci, no i właśnie Kościelec na pierwszym planie. Na Przełęcz Karb i tak miałem iść, więc jeszcze część drogi bez dyskusji była przede mną, ciągle miałem natomiast wątpliwości, czy udać się dalej czarnym szlakiem na szczyt, czy od razu odbić w kierunku Kasprowego. Zyskałbym na tym 2 godziny, ale przecież nie o czas tu chodzi. Droga na Karb w większości po sporych kamieniach, mocno pod górę – trzeba przyznać, że adrenalina niwelowała ubytek sił (albo raczej wzmagała te siły). Dodatkowo widok z góry na Czarny Staw i odbijające się w nim góry jest wspaniały. Doszedłszy na Mały Kościelec spotkałem turystę w mocno średnim wieku (pod sześćdziesiątkę) widać, że zaprawionego w górskich bojach. Spytałem, czy był na szczycie, odpowiedział, że teraz już by nie dał rady (głównie zejść, bo wejść jeszcze tak). Natomiast opowiedział, że był kilka razy w przeszłości. Gdy ja powiedziałem mu o swoich wątpliwościach, powiedział jedno zdanie - „ta góra to straszna franca, ale jak pan nie pójdzie, będzie pan żałował do końca życia”. To zdanie mnie przekonało i zapadła decyzja – idę. Oczywiście z rozsądkiem w głowie, że gdy gdzieś tam będzie za dużo wody na podejściach, skały i kamienie będą śliskie, nastąpi natychmiastowy odwrót. A cała góra można powiedzieć mocno „lśniła” w promieniach słonecznych, co sugerowało, że tej wilgoci jest tam sporo. Po chwili dotarłem do Przełęczy Karb i chwilę odpocząłem, aby nabrać sił. Na nieszczęście trafiłem na coś, czego bardzo nie lubię. Grupka młodych ludzi również tam odpoczywała i miała „super” temat. Rozmawiali o wypadkach w górach, o upadkach w przepaść i śmierci oraz roztrząsali dylematy związane ze śmiercią wspinaczy, alpinistów itd. w górach, o ich odpowiedzialności za rodziny... Temat zawsze ważny, ale przyznam, że będąc w górach takie gadki można sobie darować, bo tylko mogą obniżyć morale samych siebie i wszystkich dookoła. Owszem, odpowiedzialność jest bardzo ważna, ale tego typu dylematy niech pozostaną przed wyprawą – niech będą kwestią wyboru czy idę w góry czy nie. A jeśli zdecydowałem się iść, to po prostu należy to robić odpowiedzialnie, właśnie choćby z myślą o rodzinie, czyli nie porywać na rzeczy, które przerastają możliwości w danym momencie. Takie rozmowy, jakie usłyszałem, miały w sobie dużo z defetyzmu... Nie zważając jednak na to, po zapoznaniu się z ostrzeżeniem o „bardzo trudnym szlaku” rozpocząłem wędrówkę na Kościelec. Góra jest dość stroma, jednak dzięki zakosom nie odczuwa się tego tak bardzo. Podejście po kamieniach wymagało wysiłku, a od pewnego momentu trzeba było zacząć sobie pomagać rękami. Na górę próbowały się dostać także dziewczyny. W jednym miejscu, gdzie trzeba było już ewidentnie się wspiąć jedna z nich zapytała mnie, gdy już byłem na górze, czy dalej jest szlak. Odpowiedziałem, że tak, ale później już jej nie widziałem, co świadczyło o tym, że zrezygnowała. Elementów wspinaczkowych było kilka, podobnie jak sporych płaskich skał, po których też umiejętnie trzeba było jakoś przedostać się do góry. Mimo wszystko jednak wydaje się, że człowiek ze średnią kondycją i siłą oraz ogólnym rozgarnięciem (czyli umiejętnością skupienia się i odpowiedzialnością) powinien tę trasę przejść bez problemu. Przyznam, że miałem sporo szczęścia, że gdy wchodziłem do góry, było bardzo mało ludzi na trasie, a potem na szczycie, bo później schodząc była ich cała masa i minąłem pewnie z 20-30 osób. Ostatnie podejście również wymagało użycia rąk, ale za chwilę można było już znaleźć się na szczycie. Miejsce, z którego widać wszystkie stawy Gąsienicowe. Piękny widok na Świnicę i Orlą Perć. Widać Giewont i Kasprowy, czyli dalsze cele wędrówki. Widać schronisko w Murowańcu. Ilość śniegu na zboczach Tatr Wysokich widocznych z tej strony sugerowała, że z wyprawą na Orlą Perć na razie lepiej się wstrzymać (znaczy poczekać do lipca/sierpnia). Prawdopodobnie w „paru” miejscach pokrywa śnieżna byłaby mocno niebezpieczna, więc nie ma co porywać się z motyką na... śnieg. Ale za jakiś czas jak najbardziej. Porozmawiałem z osobami, które były na szczycie, odsłuchałem utworu „Zawrat” z filmu „Prowokator” (muzyka Michała Lorenca z tego filmu, kręconego w dużej mierze właśnie w Tatrach, idealnie pasuje). Co prawda w albumie jest także utwór „Kościelec”, ale on na ten moment jakoś nie był na topie w mojej głowie. Po odpoczynku i posileniu się ciastkami udałem się w drogę powrotną. Tu było nieco trudniej niż na wejściu, z wiadomego względu, czyli konieczności stawiania nóg i szukania punktu oparcia pod (za) sobą, czyli nie w pełni zasięgu wzroku. Dlatego wysiłek był nieco większy. Natomiast poza elementami wspinaczkowymi zejście też jest nieco zdradliwe, bo niektóre mniejsze kamienie mogą lekko wyślizgiwać się spod stóp i przyznam, że raz w niegroźnym miejscu wylądowałem na tyłku, mimo zachowywania sporej koncentracji. Tak jak pisałem, mijałem wiele osób i tylko się cieszyłem, że pojawiły się dopiero teraz. Po niedługim czasie znalazłem się ponownie na Przełęczy Karb. Gdy spojrzałem jeszcze raz za siebie, aby ujrzeć Kościelec z tą wchodzącą zygzakiem masą ludzi, miałem takie trochę skojarzenie z Wieżą Babel. Sam natomiast po chwili przerwy i rozmowie z napotkanymi na przełęczy osobami udałem się dalej. Teraz czas było dostać się na Kasprowy – najpierw drogą do Zielonego Stawu, potem skręcając żółtym szlakiem na wysokości Dwoiśniaka. Droga spokojna, trochę w dół i trochę po równi. Jako, że było już po miałem za sobą ponad 6 godzin drogi. Fizycznego zmęczenia nie odczuwałem w ogóle, natomiast idąc cały czas nie pod górę, trochę mnie zaczęło nużyć. Droga po kamieniach była łatwa, gdzieniegdzie zalegały małe płaty śniegu, za to dużo więcej było ich na zboczu Świnicy i okolic. Co ciekawe jedna kobieta, która również była na Kościelcu i umawiała się z koleżanką będącą na Kasprowym, wybrała drogę „w lewo” na wysokości Zielonego Stawu, czyli czarnym szlakiem na Świnicką Przełęcz. Było tam sporo śniegu, tak więc ja się na to nie zdecydowałem. Przejście obok Zielonego Stawu Gąsienicowego – wzdłuż wybrzeża – jest bardzo klimatyczne. Po minięciu kilku stawów i stawików doszedłem do kolejki krzesełkowej (nieczynnej) i do wspomnianego żółtego szlaku. Szczyt Kasprowego wraz ze stacją nie wydawał się jakiś specjalnie odległy. W uszach dźwięczały mi jednak słowa jednego z turystów na Kościelcu, który pokazując świetnie widoczną z góry całą drogę na Kasprowy, że ona tylko wydaje się taka „w miarę łagodna”, a w rzeczywistości daje w kość... Przyznam, że to podejście było dla mnie najtrudniejsze podczas całego dnia. Niby na drogowskazie było napisane 50', ale ja szedłem 1h15'. Ciągle pod górę, może nie bardzo stromo (bardziej strome podejścia mamy choćby na taki Stożek czy Czantorię), ale jednak pod sporym kątem. Tutaj ta trasa plus już ponad 7 godzin marszu mimo powolnego, choć równego tempa, dawały znać o sobie. Najgorsze w takich sytuacjach jest to, że szczyt nie wydaje się przybliżać, co lekko frustruje. Po jakimś czasie co kilkadziesiąt kroków zacząłem przystawać na kilkadziesiąt sekund. Sporo ludzi schodziło ze szczytu. Ja wszedłem na niego w końcu przed Szczerze mówiąc byłem dość głodny i liczyłem, że coś na górze uda się zjeść. Wcześniej szukałem w internecie informacji na temat gastronomii na Kasprowym, ale nie dotarłem do informacji o godzinach otwarcia, względnie zawieszenia okresowego działalności na czas remontu kolejki. Za szybą widziałem produkty, ale było zamknięte. Srogo się więc zawiodłem, na szczęście miałem jeszcze trochę jedzenia, ale takiego raczej niekonkretnego typu batoniki itd. - w plecaku. Kilkanaście osób, które były na szczycie siedziały przy budynku, ja poszedłem posiedzieć na to podwyższenie, gdzie są kamienie i można bardziej podziwiać widoki. Po posileniu się i dwudziestokilkuminutowym odpoczynku ruszyłem dalej. Tym razem celem był Giewont, a po drodze Kopa Kondracka, do której miałem dwie godziny drogi. Trasę w drugą stronę, najpierw przez Czerwone Wierchy, a potem aż do Kasprowego pokonałem 13 lat temu jeszcze będą w liceum. Teraz więc odcinek do Kopy Kondrackiej miałem okazję przejść w drugą stronę i była to pewnego rodzaju wycieczka sentymentalna. Droga jak wiadomo jest raczej spokojna, ale trzeba uważać idąc zboczem, bo ścieżka nie jest zbyt szeroka i w razie upadku można lekko się zsunąć... To tak łagodnie mówiąc. Tu jednak nastąpił dla mnie powrót do pełni sił i spokojnie mogłem iść dalej pokonując zejścia i wejścia, które jednak były dość łagodne. Po półtorej godziny dotarłem do Przełęczy pod Kopą Kondracką i szczerze mówiąc zbliżając się od kilkudziesięciu minut nie do końca byłem pewien czy góra bardziej odległa (Małołączniak) nie będzie moim pośrednim celem. Na szczęście nie. Podejście na Kopę Kondracką było też dość ostre, ale raczej krótkotrwałe. Mam taki swój sposób, który trochę zapobiega frustracji związanej z subiektywnym poczuciem braku zbliżania się do szczytu w odpowiednim tempie. Po prostu nie patrzeć cały czas na cel, tylko pod nogi i na najbliższe kilka metrów. W ten sposób robię jakieś 150 kroków, przystaję na chwilę, odpoczywam i wtedy mogę spojrzeć dalej – tak, wtedy ma się poczucie, że kawałek się przeszło. Mimo to na Kopę wszedłem bez problemu. Tam chwila odpoczynku po dwugodzinnej drodze, tradycyjnie kilka fotek i już czas na Giewont, który był teraz już na wyciągnięcie ręki. Trzeba powiedzieć, że idąc na odcinku Kasprowy Wierch – Kopa Kondracka, obracając się cały czas za siebie i obserwując Kasprowy z coraz dalszej odległości – robi bardzo ciekawe wrażenie – stacja na szczycie wygląda bardzo efektownie. Na drogowskazie do Giewontu z Kopy Kondrackiej jest godzina. Było już po 18, więc musiałem sobie dokładnie przemyśleć, jak to czasowo będzie wyglądało, żeby nie dopadł mnie zmierzch. Zakładałem, że ostatnie pół godziny drogi mógłbym pokonać już praktycznie po zmroku, gdyż wiedziałem, że odcinek z Polany Strążyska do końca szlaku jest szeroką ścieżką. Trzeba było jednak tak obliczyć czas, żeby do tej drogi zdążyć jeszcze za dobrej widoczności. Z tego powodu zacząłem rozważać, czy nie odpuścić wejścia na Giewont. Jednak ja, jak to ja, nie odpuściłem. Więcej niż przeciętna czasu zajęło mi dojście do Kondrackiej Przełęczy, a to z powodu kozic górskich, które na kilka minut zagrodziły mi drogę. Pierwsze już widziałem przy wejściu na Kasprowy, teraz kolejne pojawiły się centralnie na ścieżce. Nie były płochliwe, ale musiałem poczekać, aż same zejdą z drogi. W końcu dotarłem do przełęczy, gdzie spotkałem dwójkę turystów, którzy zeszli z Giewontu. Po krótkiej rozmowie udałem się w kierunku łańcuchów. Na rozwidleniu pomiędzy szlakiem zejściowym i wejściowym spotkałem ostatnie osoby na swojej drodze tego dnia. Były to dwie dziewczyny, które powiedziały, że na szczycie nie ma już nikogo. Pamiętając wejście na Giewont z wycieczki szkolnej, wiedziałem, że trudno nie będzie. Po kilkunastu minutach byłem już na górze. Piękne widoki już nie tylko na Tatry, ale także na Zakopane, Gubałówkę. To była godzina więc mogłem podziwiać widoki o zachodzie słońca. Niestety z powodu upływającego czasu nie mogłem zabawić tam na dłużej, więc na szczycie byłem niecałe dziesięć minut, ale co się napatrzyłem to moje. Ogólnie w drodze na i z Giewontu napotykamy bardzo zdradliwe śliskie, „wypolerowane” kamienie. Naprawdę trzeba uważać, żeby nie zaliczyć upadku. Dlatego generalnie łańcuchy przy takim wejściu konieczne by nie były, właśnie gdyby nie te kamienie. Zejście odbyło się spokojnie i ok. ruszyłem czerwonym szlakiem. Giewont ma to do siebie, że żeby na niego wejść od strony Zakopanego, trzeba go najpierw obejść. Mimo że nie jest to wysoki szczyt w kontekście innych w Tatrach, to jednak cała góra jest dla mnie jedną z najbardziej monumentalnych. Z Zakopanego widać ją w całości, a także gdy patrzy się z dołu na podejście – również można takie wrażenie odnieść. Udałem się więc w drogę powrotną. Czerwony szlak na zejściu jest trudny w tym sensie, że wymaga stałej koncentracji, gdyż nie tylko kamienie, ale także ziemia jest po prostu śliska. Wymaga to dość dużo wysiłku, a sama droga po tylu godzinach marszu jest dość żmudna. Rekompensowały to widoki o zachodzie słońca, co prawda Tatry Wysokie były już zasłonięte, ale pejzaże w kierunku Dolin Kościeliskiej, Chochołowskiej, a także wielu wielu dziesiątek kilometrów dalej – zapierały dech w piersiach. Na kontemplację jednak czasu już za bardzo nie miałem i tak schodziłem, schodziłem... Bardzo ciekawy moment to „Szczerbinka”, po której trzeba się trochę wspiąć. To urozmaicenie w czasie monotonnej drogi było jak zbawienie, nawet jeśli było „pod górę”. Niedługo za nią w końcu zaczął się las, czyli zapowiedź, że meta jest coraz bliżej. Ciągle co prawda były dość śliskie kamienie po drodze, ale było ich już trochę mniej. Do lasu wchodziłem, gdy zmierzchało, ale widoczność była jeszcze dobra. W końcu dotarłem do Przełęczy w Grzybowcu, gdzie do czerwonego szlaku dołączył czarny, prowadzący z Doliny Chochołowskiej. Teraz tylko miałem przed sobą kilkadziesiąt minut Grzybowiecką Doliną aż do Polany Strążyska. Droga przebiegła w spokojnym, równym tempie, ale mimo że wszystko w lesie, trzeba uważać, aby się nie pośliznąć, gdyż coraz większa liczba wilgoci ze strumyków i potoków sprawiała, że koncentracja musi być zachowana. W końcu dotarłem do Polany Strążyska, gdzie napotkałem przewidywaną szeroką ścieżkę. Było już prawie całkiem ciemno, ale to już nie miało większego znaczenia, bo kontury drogi było dobrze widać. Przede mną miało być jeszcze 35 minut drogi. Przyznam, że niespecjalnie chciało mi się już, aby droga ta się dłużyła, więc jakąś jedną trzecią po prostu... przebiegłem żwawym truchtem. Aż dziwne, że po tylu godzinach marszu bez problemu mogłem jeszcze podjąć się biegu – choć to chyba jednak przez większą część dnia pracowały inne partie mięśni. Tak więc po niecałych 30 minutach moim oczom ukazały się bardzo wyraźne światła. Ulica Strążyska (na której miałem nocleg) była już przede mną. Ostatnie kilkadziesiąt metrów i znalazłem się ma mecie szlaku. Do pensjonatu miałem jeszcze jakiś kilometr po asfalcie. Na szlak wszedłem o godzinie 7 rano, skończyłem o 22, czyli miałem za sobą 15 godzin drogi i jakieś 30 kilometrów. W jej trakcie zaliczyłem kilka postojów, pół godziny w Murowańcu, pół godziny na Kościelcu i Kasprowym. Do tego pomniejsze dziesięcio- lub kilkuminutowe na Nosalu, nad Czarnym Stawem, na Kopie Kondrackiej i na Giewoncie. Dodatkowo chwile postoju na zdjęcia czy w wyniku zmęczenia w drodze na Kasprowy. W góry nie chodziłem od lat, poza sporymi trasami w Beskidzie Śląskim rok i dwa lata temu. Teraz jednak zaprawa w postaci trasy Zawoja – Korbielów (przez Babią Górę), Wisła – Stożek – Czantoria – Ustroń, Korbielów – Milówka (przez Pilsko) i w końcu wycieczka na Skrzyczne, dały wystarczająco kondycji, aby wybrać się w całodniową wycieczkę w Tatry. Pogoda przez cały dzień była wspaniała, słonecznie, bez deszczu, ale też nie upalnie. Całość spowodowała, że apetyt na górskie wyprawy się zaostrzył i już myślę powoli, co dalej. Niech stopnieją śniegi na niektórych szlakach, a wtedy będziemy zdobywać kolejne góry. Michał Murzyn Kamil Jastrzębski (SKB Kraśnik/Alphawoolf) wygrał 7. Tatrzański Bieg Pod Górę. Pokonanie dystansu z Ronda Kuźnickiego na szczyt Kasprowego Wierchu zajęło mu zaledwie 49 minut i 41 biegu wystartowało 336 zawodników i zawodniczek z Francji, Niemiec, Polski, Słowacji, Tajwanu i Wielkiej Brytanii. Do mety dotarli wszyscy. – Nad bezpieczeństwem uczestników czuwało czterech ratowników TOPR i ratownik medyczny. Po zakończeniu biegu zeszli oni trasą, żeby sprawdzić czy nie pozostał tam któryś z biegaczy. Na szczęście obyło się bez kontuzji – powiedział Polskiej Agencji Prasowej organizator tatrzańskiego biegu Maciej Kałwak. Trasa biegu liczyła blisko 9 kilometrów. Prowadziła z Ronda Kuźnickiego (915 m przez Kuźnice i Myślenickie Turnie na Kasprowy Wierch (1986 m pierwszy na mecie stawił się 22-letni Kamil Jastrzębski po 49 minutach i 41 sekundach. To wynik o 25 sekund lepszy od dotychczasowego rekordu trasy, należącego wcześniej do Andrzeja Długosza. – Nie spodziewałem się, że osiągnę aż tak dobry wynik, tym bardziej że kilometr przed metą miałem kryzys, ale udało się go przezwyciężyć – cieszył się 22-letni że przeciętnemu turyście wejście na Kasprowy Wierch z Kuźnic zajmuje ok. 3 wśród kobiet wygrała Dominika Wiśniewska-Ulfik (RMD Montrail Team/SKB Kraśnik), która wbiegła na metę po 58 minutach i 31 klasyfikacji ratowników górskich najlepszy okazał się Jacek Żyłka-Żebracki z Grupy Podhalańskiej GOPR. Pełna tabela z wynikami biegu do pobrania TUTAJŹródło: bieganie Kasprowy Wierch Tatrzański Bieg Pod Górę Relacje polsko-amerykańskie są wielowymiarowe. Oczywiście chodzi o bezpieczeństwo i ekonomię, ale też o relacje międzyludzkie – mówił podczas poniedziałkowego briefingu prasowego na Kasprowym Wierchu w Tatrach ambasador USA Mark Brzezinski. Ambasador USA w poniedziałek późnym popołudniem wyjechał kolejką linową na Kasprowy Wierch, gdzie spotkał się z dyrektorem Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN). Mark Brzezinski powiedział, że wraz z grupą pracowników ambasady USA we wtorek zdobędzie najwyższy szczyt w Polsce - Rysy. KOMENTARZE (0) Do artykułu: Ambasador USA Mark Brzezinski: Relacje polsko-amerykańskie są wielowymiarowe Autor Wiadomość Tytuł: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 9:43 pm Nowy Dołączył(a): Cz sie 21, 2014 9:14 pmPosty: 5 Witam wszystkich na forum. Wraz z moją dziewczyną postanowiliśmy w tym roku jechać na wakacje w góry. Chcielibyśmy wejść na Kasprowy Wierch, dodam że jesteśmy początkującymi. Na podstawie tej oto mapki: wyznaczyłem dwie trasy:1. Kuźnice -> przez Myślenickie Turnie -> Kasprowy -> Przełęcz pod Kopą Kondracką -> Hala Kondratowa -> Kuźnice2. Kuźnice -> przez Myślenickie Turnie -> Kasprowy -> Sucha Przełęcz -> Murowaniec -> KuźniceCzy może "odwrócić" te trasy i schodzić przez Myślenickie Turnie?Która trasa będzie lepsza? Damy rade bez obuwia trekkingowego?Pozdrawiam, Kamil Góra dawid91 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 9:47 pm Dołączył(a): Pt cze 29, 2007 11:59 amPosty: 1417 wybrałbym trasę numer dwa . według mnie lepsze trekkingowego dacie rade najwyżej będziecie jęczeć na drugi dzień .na przyszłośc takie pytania zadawaj tutaj Góra kamilre9477 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 9:59 pm Dołączył(a): Cz sie 21, 2014 9:14 pmPosty: 5 Ok, przeoczyłem ten temat. A lepiej wejść czy zejść przez Myślenickie Turnie? Góra dawid91 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 10:04 pm Dołączył(a): Pt cze 29, 2007 11:59 amPosty: 1417 Zdecydowanie lepiej mi sie schodziło niż wchodziło . Strasznie mi się ta droga dłużyła .Kuzinice->murowaniec->kasprowy->kuznice tak bym to zrobił. Góra kamilre9477 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 10:14 pm Dołączył(a): Cz sie 21, 2014 9:14 pmPosty: 5 Dzięki za rady. A może taka trasa?Kuznice -> Murowaniec -> Kasprowy -> Przełęcz pod Kopą Kondracką -> Hala Kondratowa -> KuźniceCzy byłaby dużo dłuższa niż przez Myślenickie Turnie? Góra dawid91 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 10:17 pm Dołączył(a): Pt cze 29, 2007 11:59 amPosty: 1417 Trasa na pewno dużo ciekawsza olej te turnie tam nie ma nic ciekawego nie opłaca sie schodzić lepiej przejść się tak jak mówisz do przełęczy i zejdź na kondratowa Góra kamilre9477 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 10:21 pm Dołączył(a): Cz sie 21, 2014 9:14 pmPosty: 5 Mniej więcej ile czasu zajmie taka wyprawa? Góra sonia Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz sie 21, 2014 11:09 pm Dołączył(a): So lip 07, 2012 9:22 amPosty: 391 Ja bym szła przez Murowaniec, tylko zamiast wprost na Kasprowy, odbiłabym na Liliowe - po drodze przejdziecie się wtedy jeszcze przez Beskid, który jest nieco od Kasprowego wyższy i mniej zatłoczony. Trochę skałek, ładne widoki. Trasa dłuższa od "bezpośredniego" wejścia na Kasprowy z Kuźnic może o pół godziny, ale znacznie fajniejsza - zielony szlak przez Myślenickie Turnie to nic ciekawego, typowa wysiłkowa trasa bez specjalnych napisał(a):Mniej więcej ile czasu zajmie taka wyprawa?Z sześć i pół godziny samego chodzenia, to tak licząc z "górką". Dokładny czas sprawdź na mapie. Góra Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 10:14 am Stracony Dołączył(a): Cz sty 13, 2005 2:03 pmPosty: 10975Lokalizacja: Poznań kamilre9477 napisał(a):Chcielibyśmy wejść na Kasprowy Wierch, dodam że jesteśmy początkującymi. 1. W ogóle bym nie szedł na Kasprowy. Są ciekawsze, łatwe wycieczki. Kasprowy to tylko przy okazji można Przez Myślenickie Turnie jest mało ciekawy wybrać w ogóle inny cel. ... Góra (en) Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 10:58 am Dołączył(a): Śr cze 11, 2014 4:29 pmPosty: 137 kamilre9477 napisał(a):Dzięki za rady. A może taka trasa?Kuznice -> Murowaniec -> Kasprowy -> Przełęcz pod Kopą Kondracką -> Hala Kondratowa -> KuźniceJa polecam ją w odwrotną stronę, idąc najpierw przez Halę Kondratową. Jak Ci pogoda dopisze, to będziesz miał przed sobą ładne widoki na Tatry Wysokie. I później na kasprowym możesz jeszcze zdecydować czy chcesz podejść na Beskid, czy już nie. Góra dawid91 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 1:57 pm Dołączył(a): Pt cze 29, 2007 11:59 amPosty: 1417 Cytuj:możesz jeszcze zdecydować czy chcesz podejść na Beskid, czy już jak się dobrze rozpędzi to może podejść na Świnicę a nawet i do Przełęczy Krzyżne Ogólnie to polecam ci przejść wszystkie szlaki z tych podanych wyżej Góra Pawel1988 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 2:25 pm Zasłużony Dołączył(a): Cz maja 17, 2012 6:30 pmPosty: 264Lokalizacja: 413km Ja ze swojej strony jako że jesteście początkujący polecę trasę Kuźnice -> Giewont -> Kopa Kondracka -> Kasprowy Wierch -> Beskid (ma ponad 2000m dlatego można zahaczyć) -> Zjazd kolejką z Kasprowego do Kuźnic. Góra sonia Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 2:37 pm Dołączył(a): So lip 07, 2012 9:22 amPosty: 391 Jeśli się zdecydujecie na proponowany przez Pawła Giewont, pamiętajcie, żeby wyjść bladym świtem - inaczej tłok jak w banku. No i jeżeli faktycznie bardzo "początkujący" jesteście, to może przed tym Giewontem dobrze byłoby coś jeszcze zrobić Góra dawid91 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 2:43 pm Dołączył(a): Pt cze 29, 2007 11:59 amPosty: 1417 No bez przesady ;p najgorsze w drodze na giewont są tłumy reszta jest do przejścia dla początkujących Góra kamilre9477 Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 3:00 pm Dołączył(a): Cz sie 21, 2014 9:14 pmPosty: 5 Dzięki wszystkim za rady, nad Giewontem się tylko pogoda dopisała Góra (en) Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 3:59 pm Dołączył(a): Śr cze 11, 2014 4:29 pmPosty: 137 sonia napisał(a):No i jeżeli faktycznie bardzo "początkujący" jesteście, to może przed tym Giewontem dobrze byłoby coś jeszcze zrobić Ja zanim byłem pierwszy raz na Giewoncie, to wcześniej szedłem z Moka do Doliny Pięciu Stawów przez Świstówkę i wtedy poczułem smak gór dawid91 napisał(a):No bez przesady ;p najgorsze w drodze na giewont są tłumy:Dbędziecie o 6 rano w Kuźnicach, to tłumy ominiecie Góra Major Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 8:06 pm Uzależniony ;-) Dołączył(a): Śr lip 17, 2013 7:34 amPosty: 782Lokalizacja: Jaworzno sonia napisał(a):Jeśli się zdecydujecie na proponowany przez Pawła Giewont, pamiętajcie, żeby wyjść bladym świtem - inaczej tłok jak w banku. No i jeżeli faktycznie bardzo "początkujący" jesteście, to może przed tym Giewontem dobrze byłoby coś jeszcze zrobić Hehe dzisiaj ten błąd popełniłem mając świadomość że na Przełęczy Kondrackiej trzeba być o 8 to zaplanowałem wyruszenie z Kuźnic o 6... wyszło jak wyszło i wystartowaliśmy o 8:55 na przełęczy bylismy o 10:50 z popasem na Hali Kondratowej. No i korek przed łańcuchami... ale to nic na górze korek do zejścia ok 45min! :/ natomiast jak schodzilismy to kolejka zrobiła się tak długa, żę prawie dochodziła do Wyżniej Kondrackiej Przełęczy czyli w korkach prawie 2h. Myślę że po tej akcji następnym razem mobilizacja będzie większa . Co do trudności to skoro moja żona przeszła to trudności nie ma , śliska skała i osoby z krótkimi nogami mogą mieć trochę problemów, ale bez przesady zresztą dzieci i klapkowicze wchodzą. _________________"Gdyby ludzie od jaskiniowej epoki robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach" - Stanisław Lem Góra atopos Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Pt sie 22, 2014 9:17 pm Dołączył(a): So sie 31, 2013 5:25 pmPosty: 262Lokalizacja: 400 km od Tatr Tam jest chyba najbardziej wyślizgana skała w całych Tatrach. Niech mnie ktoś poprawi jeśli się mylę. I to stanowi chyba o całej trudności tego szczytu. Pomijam demonizowane zetknięcie się z łańcuchami - wszak każdy z nas w dzieciństwie szalał na placu zabaw na ktorym zawsze były jakieś liny i łańcuchy, a jak nie było to wchodził po rynnach na dachy. Góra Asiula Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Wt sie 26, 2014 10:07 am Kombatant Dołączył(a): N cze 18, 2006 1:39 pmPosty: 335Lokalizacja: Szczecin Uważam, że Giewont był w mojej karierze najgorszym do przejście szlakiem, mimo, że miałam już wtedy za sobą Świnice, Zawrat, trochę Orlej, Kościelec. Korki w których stoją niedoświadczeni w chodzeniu po łańcuchach ludzie, małe dzieci, źle przygotowani do wyprawy, do tego śliskie skały i nerwy/brak cierpliwości - bo trzeba stać w kolejce, powodują, że nie mam za miłych wspomnień z z tej góry. Do tego dodać wspomnienia z dzieciństw kiedy w 1999 roku ze szczytu spadł głaz zrzucony przez turystę, akcję ratunkową i burzę, przyrzekłam, że więcej tam nie wejdę. Góra sonia Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Wt sie 26, 2014 10:56 am Dołączył(a): So lip 07, 2012 9:22 amPosty: 391 Asiula napisał(a):Uważam, że Giewont był w mojej karierze najgorszym do przejście szlakiem, mimo, że miałam już wtedy za sobą Świnice, Zawrat, trochę Orlej, Kościelec. Korki w których stoją niedoświadczeni w chodzeniu po łańcuchach ludzie, małe dzieci, źle przygotowani do wyprawy, do tego śliskie skały i nerwy/brak cierpliwości - bo trzeba stać w kolejce, powodują, że nie mam za miłych wspomnień z z tej góry. Do tego dodać wspomnienia z dzieciństw kiedy w 1999 roku ze szczytu spadł głaz zrzucony przez turystę, akcję ratunkową i burzę, przyrzekłam, że więcej tam nie wejdę. Przypomniałaś mi moje pierwsze wejście na Giewont, kiedy to stałyśmy z koleżanką w odległości ze czterech osób przed pierwszym łańcuchem. Za łańcuch ten chwyciła dziewczyna trochę starsza od nas... i wtedy pierwsza kotwa wyleciała ze skały. Na szczęście nie straciła równowagi (dziewczyna, nie kotwa) - zresztą akurat tam raczej by za bardzo nie poleciała, ale wyżej - strach pomyśleć Potem jakaś babka ze cztery razy szersza od kumpeli wieszała się na "jej" łańcuchu. A co do skały się zgadzam, wyślizgana paskudnie. W połączeniu z ludźmi dyszącymi zazwyczaj w kark podwyższyłabym ocenę trudności szlaku o jakąś gwiazdkę czy półtorej Góra _Sokrates_ Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Wt sie 26, 2014 12:17 pm Stracony Dołączył(a): Cz lip 28, 2011 9:09 amPosty: 5403Lokalizacja: Białystok Ale pitolicie. _________________Wiem, że nic nie wiem Góra Major Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Wt sie 26, 2014 2:35 pm Uzależniony ;-) Dołączył(a): Śr lip 17, 2013 7:34 amPosty: 782Lokalizacja: Jaworzno Nie pitolimy tylko Giewont jest straszny! te przerażające łańcuchy i ta najbardziej śliska skała w Tatrach! w skali trudności daje mu 5/5 gwiazdek!! aż dziwię się że dopuszczają do wchodzenia bez specjalistycznego sprzętu!Może dzięki temu zmniejsza się kolejki? : D _________________"Gdyby ludzie od jaskiniowej epoki robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach" - Stanisław Lem Góra Napisane: Wt cze 14, 2022 10:40 am Stracony Dołączył(a): Cz sty 13, 2005 2:03 pmPosty: 10975Lokalizacja: Poznań Góra Zbychu Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Wt cze 14, 2022 4:00 pm Dołączył(a): Pn paź 05, 2015 7:18 pmPosty: 1799 Super!Gdzie by tu jeszcze? Góra WILCZYCA Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Wt cze 14, 2022 7:02 pm Dołączył(a): Wt sie 07, 2012 8:56 pmPosty: 4224Lokalizacja: Łódź Zbychu napisał(a):Pewnie na Kościelcu Góra trebor Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Śr cze 15, 2022 5:50 pm Dołączył(a): Wt kwi 22, 2014 3:26 pmPosty: 414 No już bez jaj, w takim miejscu ? A winda dla inwalidów to gdzie ?? Góra Zbychu Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Śr cze 15, 2022 10:21 pm Dołączył(a): Pn paź 05, 2015 7:18 pmPosty: 1799 trebor napisał(a):No już bez jaj, w takim miejscu ? A winda dla inwalidów to gdzie ??No wiesz... inwalidzi to jednak inna kategoria...Jeśli ktoś uznaje się za pełnosprawnego, a idąc w góry potrzebuje ułatwień w takim miejscu, to znaczy, że jest na tyle niepełnosprawny, że nie powinien się tam proste, jak kłębek drutu. Góry nie dla każdego. Góra trebor Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: Cz cze 16, 2022 8:08 am Dołączył(a): Wt kwi 22, 2014 3:26 pmPosty: 414 No ale trochę wątpię w to aby te klamry znalazły się tam na specjalne życzenie turystów. To raczej wynik decyzji jakiegoś mądrali z TPN. Góra WILCZYCA Tytuł: Re: Na Kasprowy WierchNapisane: N cze 19, 2022 6:36 pm Dołączył(a): Wt sie 07, 2012 8:56 pmPosty: 4224Lokalizacja: Łódź Góra

wejście na kasprowy wierch forum