zajęcia edukacyjne: funkcjonowanie osobiste i społeczne, zajęcia rozwijające komunikowanie się, zajęcia rozwijające kreatywność, wychowanie fizyczne, etyka; zajęcia rewalidacyjne. Osią wszystkich działań edukacyjnych jest wspieranie rozwoju funkcjonowania osobistego i społecznego ucznia. Ewaluacja jest procesem wartościowania programu nauczania przez odbiorców: uczniów, nauczycieli, rodziców w celu podejmowania decyzji o modyfikacji, kontynuacji lub zmian w programie. Źródłem informacji o programie są jego odbiorcy. enne będą formułowane Zajęcia rozwijające zainteresowania przyrodnicze w kl. II – III były prowadzone z grupą liczącą 8 uczniów z klas II i III. W zajęciach uczestniczyli; z kl. II - Małgorzata Duda, Daria Dymek, Bartosz Kozłowski, Piotr Miller, Łukasz Ruszczyk, z kl. III - Paulina Boguszewska, Malwina Kozłowska, Marcin Zawalich. Jak w kreatywny sposób rozwijać kompetencje społeczne dzieci? Wiedzą to nauczyciele realizujący bezpłatny projekt edukacyjny „Lekcje z klasą. Jak odczytywać emocje?”! Projekt ten dedykowany jest nauczycielom klas 2-3 oraz wychowawcom klas 4. Podczas zajęć dzieci rozwijają umiejętności, związane z pracą w grupie, komunikacją Plan kształtowania kreatywności dla pdp. Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację. Plan pracy do zajęć kształtujących kreatywność dla szkoły przysposabiającej do pracy podzielony na miesiące. Ciekawe tematy, przydatne w pracy, dobrze zrobione. nonton film scarlet innocence kdrama full movie sub indo. Rozwijanie kreatywności u dziecka dobrze jest rozpocząć od najmłodszych lat Zobacz film: "Pomysły na rodzinną aktywność fizyczną" Wielu rodziców spotyka się ze stwierdzeniem, że rozwijanie kreatywności dziecka najlepiej rozpocząć w wieku przedszkolnym. Nie należy jednak zapominać, że kreatywność małego człowieka zaczyna się wcześniej, wraz z wypracowaniem odrębnego sposobu myślenia i rozwiązywania problemów. Każdego dnia maluch staje przed wyzwaniami, które pozwalają mu zyskać pewność siebie i swoich opinii. Co ważne, każdy rodzic może wspomóc rozwój kreatywności swojego dziecka, wykorzystując sytuacje życia codziennego. spis treści 1. Od czego zacząć rozwijanie kreatywności u dziecka? 2. Pedagogika twórczości 3. Co daje dziecku rozwijanie kreatywności? 1. Od czego zacząć rozwijanie kreatywności u dziecka? Rozwój kreatywności u dziecka wymaga zapewnienia maluchowi możliwości działania, twórczego rozwiązywania problemów i dowiadywania się nowych rzeczy. Dziecko uczy się bowiem zapamiętywać i wykorzystywać swoją wiedzę, realizując stawiane przed nim zadania. Jak proces rozwijania kreatywności u dziecka wygląda w praktyce? Pozwól maluchowi na podejmowanie prostych decyzji, na przykład w kwestii obiadu lub weekendowego wyjścia. W ten sposób zachęcisz dziecko do niezależnego myślenia, które jest ważnym aspektem kreatywności. Zadbaj o to, by telewizja nie była ulubionym medium swojego dziecka. Zachęcaj malucha do zabaw bez elektronicznych gadżetów. Pilnuj, by w otoczeniu dziecka znajdowało się wiele przedmiotów pobudzających jego wyobraźnię - najlepsze są klocki, kredki i książki. W trakcie zabaw pokazuj dziecku, jak z pomocą wyobraźni zmienić kawałek tektury w ciekawy przedmiot, na przykład domek dla lalek lub teleskop. Chwal przejawy kreatywności. Zadawaj dziecku pytania szczegółowe, wymagające innej odpowiedzi niż "tak" lub "nie". Razem zastanawiajcie się, co byłoby, gdyby zwierzęta mówiły, a ludzie mieszkali na Księżycu. Zachęcaj malucha również do znalezienia sposobu na poprawę danej sytuacji, np. "Jak możemy szybciej posprzątać pokój?"; "Jak zanieść wodę kwiatkom bez rozlewania?". Czytaj dziecku książeczki - rozmawiajcie na temat uczuć bohaterów lub tego, co może wydarzyć się w kolejnym rozdziale. Baw się z dzieckiem, wymyślajcie różne scenariusze. Nie unikaj zabaw wymagających zabrudzenia się lub zrobienia bałaganu. 2. Pedagogika twórczości Twórcze myślenie to nie jeden proces, a kilka mechanizmów intelektualnych. Są to: abstrahowanie, kojarzenie, dedukcja, indukcja, posługiwanie się metaforami, transformacje zdobytej wiedzy. Rozwijanie kreatywności dziecka to także uczenie go otwartości, tolerancji i kwestionowania utartych stwierdzeń. Ważne jest także wychodzenie poza schematy myślowe, świadomość tego, jak myślimy i rozwiązujemy problemy (w uświadomieniu sobie tego pomaga np. zadawanie sobie pytań i podpowiadanie sobie w czasie rozwiązywania zadania). Pedagogika twórczości zajmuje się rozwijaniem kreatywności dziecka, czyli stymulowaniem wszystkich tych operacji. Stara się ona „dodawać” umiejętności twórcze dziecku, a „odejmować” wszelkie przeszkody w tworzeniu. Tego typu inwestycja w rozwój przedszkolaka może przyczynić się do jego rozwoju w różnych dziedzinach. Zaletą tego typu podejścia jest podmiotowe, a nie przedmiotowe, traktowanie dziecka. Metody wspomagające rozwój kreatywności dziecka wykorzystują technikę „burzy mózgów”, zadania zabawowo-twórcze do samodzielnego lub grupowego rozwiązywania, samodzielne odkrywanie wiedzy przez dziecko, różnorodne, nietypowe materiały i przedmioty codziennego użytku pobudzające do kreatywności, zadania podnoszące samoocenę dziecka, pracę w grupie, pobudzanie ciekawości dziecka. W trakcie zajęć rozwijających kreatywność, dzieci nie są zmuszane do samodzielnego działania i wypowiadania się. Pozwala to na samodzielną decyzję o tym, kiedy włączyć się aktywnie do zabawy, oraz na uczenie się poprzez obserwację rówieśników. Wykonywane zadania mają charakter otwarty, nie ma w nich dobrych i złych odpowiedzi. 3. Co daje dziecku rozwijanie kreatywności? Dziecko edukowane w sposób pozwalający na swobodne, kreatywne tworzenie i rozwiązywanie problemów otrzymuje więcej niż dziecko edukowane tradycyjnie. Otrzymuje ono pewność siebie i otwartość na świat i ludzi, nie ma trudności w wyrażaniu siebie i komunikowaniu się z otoczeniem. Tego typu metody uczą działania w grupie i dzielenia się pomysłami z innymi. Dzięki temu, że pobudzanie kreatywności to pozwalanie na samodzielne myślenie i twórcze rozwiązywanie problemów, dziecko jest bardziej samodzielne intelektualnie. Dziecko zachęcane jest także do zadawania pytań, a więc pod warunkiem, że otrzyma odpowiedź, zwiększy się także jego wiedza o świecie. Pedagogika twórczości zwraca także uwagę na rozwój inteligencji emocjonalnej dziecka. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog kliniczny i psychoterapeuta pracujący w nurcie psychodynamicznym. Program zajęć rozwijających zainteresowania matematyczne uczniów klas II i III szkoły podstawowejProgram ten adresowany jest do uczniów klas II i III szkoły podstawowej. Opiera się on na wyzwalaniu w uczniach kreatywnego i twórczego myślenia oraz kierowania działalnością uczniów tak, aby samodzielnie dochodzili do rozwiązywania problemów. Twórcza praca uczniów będzie odbywała się również zespołowo, dzięki czemu będą oni mogli nabywać umiejętności pracy w zespole, dzielenia się swoimi doświadczeniami i umiejętnościami oraz wykorzystywać je w celu rozwiązania problemu. Istotnym celem programu jest również rozwijanie logicznego myślenia, które pozwoli analizować sytuacje problemowe, dostrzec pewne zasady i rozwinąć umiejętności matematyczne oraz wykorzystać je do rozwiązywania problemów. Nauczanie problemowe polega na stwarzaniu sytuacji problemowych. Może być ono organizowane zarówno w formie pracy indywidualnej, jak i grupowej. Metoda problemowa osiągnie pozytywny rezultat wówczas, gdy w maksymalnym stopniu zaktywizujemy wszystkich Uczenie problemowe polega na „odkrywaniu wiedzy”, czyli ponowne, subiektywne odkrycie tego, co jest już uznane w nauce, jednak dla ucznia jest nowe. Uczenie takie ma ogromny wpływ na rozwój zdolności myślenia Rozwiązywanie problemów przez dzieci przypomina badanie, szukając odpowiedzi na pytanie kieruje się ono ciekawością poznawczą, a pomyślnemu rozwiązaniu zadania towarzyszy radość. Uczniowie dochodzą do rozwiązań metodą prób i błędów, badając podejmują decyzje, poszukują i W. Okoń, Nauczanie problemowe we współczesnej szkole, WSiP, Warszawa L. Bandura, O procesie uczenia się, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa I. Adamek, Rozwiązywanie problemów przez dzieci, Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków PROGRAMUCele i zadania• Zachęcanie uczniów do rozwijania zainteresowań matematycznych.• Rozwijanie samodzielnego, twórczego i logicznego myślenia poprzez samodzielne i grupowe rozwiązywanie problemów.• Wdrażanie do wytrwałości podczas rozwiązywania problemów matematycznych.• Poszerzanie wiadomości i umiejętności i formy pracy:Zajęcia będą realizowane przede wszystkim za pomocą metod problemowych, aktywizujących i praktycznego działania, a także metod opartych na słowie (dyskusja, pogadanka), metod opartych na obserwacji (objaśnienia, instruktaż).Wśród form pracy będzie dominować praca w zespole, dająca możliwość wymiany doświadczeń między rówieśnikami. W równym stopniu chłopcy i dziewczynki będą włączani w różnego rodzaju pracy: - praca w grupowa- praca indywidualna- praca zbiorowaŚrodki dydaktycznePuzzle, układanki, mozaika, zestawy ćwiczeń – karty pracy, krzyżówki, rebusy, termometry, wagi, zegary, karty matematyczne do tabliczki mnożenia- zestawy Pusy- zestawy Logico- zestawy paleta- dominoProcedury osiągania celówUczniowie o zainteresowaniach matematycznych pracują z reguły chętnie i w szybkim tempie. Zadaniem nauczyciela jest wykorzystanie zapału i naturalnej ciekawość uczniów poprzez indywidualizację pracy na zajęciach, stopniowanie trudności, rozwijanie twórczego i logicznego myślenia, stosowanie zadań otwartych, a także dostosowanie poziomu zadań do możliwości i zainteresowań zajęć oraz wielkość grupyTo uczniowie klas II i III szkoły podstawowej wykazujących zainteresowania w zakresie matematyki oraz uzdolnionych w tym kierunku. Uczestnictwo w zajęciach jest dobrowolne i każdy z zapisanych uczniów podjął świadomą decyzję o uczestnictwie w nich. Grupa uczestników to 8 i formy realizacji programuZajęcia będą odbywać się dwa razy w tygodniu, z czego w jednym dniu będą trwały 45 minut, a w drugim 90, z 10 minutową przerwą. Metody i formy pracy będą dopierane optymalnie dla uczniów, w zależności od ich możliwości, postaw, a także rodzaju wykonywanych zadań. Liczba zajęć w programie to 32 spotkania po 45 początku i na końcu zajęć zostanie przeprowadzona diagnoza uczniów, w celu oceny skuteczności osiągnięcia uczniów po zrealizowaniu programu• Podejmuje działania rozwijające w zakresie matematyki.• Samodzielnie dochodzi do wiedzy, twórczo i wytrwale rozwiązuje problemy matematyczne• Potrafi współpracować w grupie.• Poszerzył wiadomości i umiejętności matematyczne w zakresie:- porównuje dowolne dwie liczby w zakresie 100 (słownie i z użyciem znaków , =);- dodaje i odejmuje liczby w zakresie 100 (bez algorytmów działań pisemnych); sprawdza wyniki odejmowania za pomocą dodawania;- mnoży i dzieli liczby w zakresie 100; sprawdza wyniki dzielenia za pomocą mnożenia;- rozwiązuje łatwe równania jednodziałaniowe z niewiadomą w postaci okienka;- rozwiązuje zadania tekstowe wymagające wykonania jednego działania (w tym zadania na porównywanie różnicowe i ilorazowe);- wykonuje obliczenia pieniężne (cena, ilość, wartość) i radzi sobie w sytuacjach codziennych wymagających takich umiejętności;- mierzy i zapisuje wynik pomiaru długości, szerokości i wysokości przedmiotów oraz odległości; posługuje się jednostkami: milimetr, centymetr, metr; wykonuje łatwe obliczenia dotyczące tych waży przedmioty, używając określeń: kilogram, pół kilograma, dekagram, gram; wykonuje łatwe obliczenia, używając tych miar- odmierza płyny różnymi miarkami; używa określeń: litr, pół litra, ćwierć litra;- odczytuje temperaturę- odczytuje i zapisuje liczby w systemie rzymskim od I do XII;- podaje i zapisuje daty; zna kolejność dni tygodnia i miesięcy; porządkuje chronologicznie daty; wykonuje obliczenia kalendarzowe w sytuacjach życiowych;- odczytuje wskazania zegarów: w systemach: 12- i 24-godzinnym, wyświetlających cyfry i ze wskazówkami; posługuje się pojęciami: godzina, pół godziny, kwadrans, minuta; wykonuje proste obliczenia zegarowe (pełne godziny);- rozpoznaje i nazywa koła, kwadraty, prostokąty i trójkąty (również nietypowe, położone w różny sposób oraz w sytuacji, gdy figury zachodzą na siebie); rysuje odcinki o podanej długości; oblicza obwody trójkątów, kwadratów i prostokątów (w centymetrach);Ewaluacja programuPo zakończonym programie nauczyciel przeprowadza ewaluację, w celu oceny jego skuteczności, zrealizowanych celów oraz w jakim stopniu zostały opanowane przewidywane umiejętności ewaluacji:- karty pracy uczniów- obserwacja nauczyciela- diagnoza wstępna i końcowa Program nauczania "Na szlakach kreatywności"Published on Jun 9, 2017No descriptionKids educationSztuka Uczenia Kl. VI Polecam filmiki: KREATYWNOŚĆ MOŻNA ĆWICZYĆ! OTO ZESTAW WYBRANYCH ĆWICZEŃ MAJĄCYCH SŁUŻYĆ ROZWIJANIU KREATYWNOŚCI: Ćwiczenie 1. Co można zrobić z …? Ćwiczenie polega na znalezieniu maksymalnej ilości różnych zastosowań (także bardzo nietypowych) dla dowolnych przedmiotów np.: – kubka, – cegły, – drucianego wieszaka, – pudełka od kasety magnetofonowej, – spinacza biurowego. Zastosowania mogą być dosyć ciekawe – kubkiem wycinamy ciasto na pierogi, a sproszkowaną cegłę używać jako piasku w klepsydrze. Ćwiczenie 2. Wszystko jest możliwe. (według Edward de Bono) Piszemy litery alfabetu od A do Z a następnie dla każdej litery piszemy kilka przykładowych zawodów np. A – architekt, analityk, aptekarz, adwokat. Następnie wybieramy przypadkowy zawód i stawiamy odważne cele związane z tym zawodem np : „dom można zbudować w 1 dzień” Następnie staramy się znaleźć sposoby rozwiązania tego zadania. Dodatkowo możemy wybrać inne zwody i zastanowić się, czy mogą one w jakiś sposób okazać się pomocne w realizacji postawionych celów. Ćwiczenie 3. Komunikujmy się! Zastanówmy się nad różnymi sposobami komunikowania się, spróbuj wypisać jak najdłuższą listę. (Jest ich naprawdę wiele od mowy po sygnały dymne). Ćwiczenie 4. Co by było gdyby? Stwórz listę pytań i zastanów się, co by było, gdyby rzeczywistość przedstawiała się tak jak w pytaniu. Przykłady: Co by było gdyby: – drukarki drukowały na biało, – drzewa rosły do góry nogami (korzeniami :)), – moglibyśmy kontrolować zachody słońca. Ćwiczenie 5. Odkryj na nowo! Ćwiczenie pozwala odkryć nowe właściwości znanych nam rzeczy i nauczyć nas sztuki obserwacji. Postaraj się „przebadać” znane Ci przedmioty zmysłami jakich normalnie nie używasz tak często: smaku, dotyku powonienia – Jeżeli zauważysz coś ciekawego, zastanów się, jaka jest tego przyczyna. Również możesz obserwować cienie rzucane przez różne przedmioty. Popatrz na przedmioty pod różnym kątem (np. przy pomocy aparatu) Zobacz przedmioty pod powiększeniem, zaobserwuj rysy wgniecenia. Porównaj dwa pozornie identyczne przedmioty i postaraj się znaleźć różnice między nimi. Ćwiczenie 6 Komputery. Zastanów się jak różni ludzie w Twoim kraju mogliby skorzystać w swojej pracy z komputera, gdyby każdy go posiadał i każdy umiał obsługiwać. Ćwiczenie 7 Analogie z natury. Wiele wynalazków powstało dzięki obserwacji analogicznych rozwiązań występujących w naturze. Postaw jakiś problem. np.: Jak można zamknąć wejście do domu? Zastanów się czy istnieją analogiczne problemy w naturze. Jak natura radzi sobie z nimi? Czy nie można by było ich zastosować? Ćwiczenie 8 Nowe potrawy Zastanów się nad nietypowymi połączeniami potraw np. banan z musztardą – może wymyślisz nowy hit sezonu w gastronomii. Ćwiczenie 9 Co zrobić z … Połącz przyjemne z pożytecznym. Wybierz się na spacer do parku lub lasu. Pozbieraj owoce natury żołędzie, liście, gałęzie itd. Po powrocie do domu zastanów się co zrobić ze swoją „kolekcją”. Ćwiczenie 10 Zalety. 1. Napisz jak najdłuższą listę przymiotników w stopniu wyższym: szybszy, lżejszy, jaśniejszy, słodszy…. 2. Zastanów się, w połączeniu z jakimi przedmiotami cechy takie stanowiłyby zaletę. 3. Pomyśl nad sposobami osiągnięcia takich zalet. Copyright © 2022. Szkoła Podstawowa nr 3 im. Jana Pawła II w Pszczynie

zajęcia rozwijające kreatywność program nauczania